utracać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈtra.t͡sat͡ɕ/
  • Rhymes: -at͡sat͡ɕ
  • Syllabification: u‧tra‧cać

Verb

utracać impf (perfective utracić)

  1. (transitive) to lose, to be deprived of
    Synonym: tracić

Conjugation
Conjugation of utracać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utracać
present tense 1st utracam utracamy
2nd utracasz utracacie
3rd utraca utracają
impersonal utraca się
past tense 1st utracałem utracałam utracaliśmy utracałyśmy
2nd utracałeś utracałaś utracaliście utracałyście
3rd utracał utracała utracało utracali utracały
impersonal utracano
future tense 1st będę utracał,
będę utracać
 będę utracała,
będę utracać
 będziemy utracali,
będziemy utracać
 będziemy utracały,
będziemy utracać
2nd będziesz utracał,
będziesz utracać
 będziesz utracała,
będziesz utracać
 będziecie utracali,
będziecie utracać
 będziecie utracały,
będziecie utracać
3rd będzie utracał,
będzie utracać
 będzie utracała,
będzie utracać
 będzie utracało,
będzie utracać
 będą utracali,
będą utracać
 będą utracały,
będą utracać
impersonal będzie utracać się
conditional 1st utracałbym utracałabym utracalibyśmy utracałybyśmy
2nd utracałbyś utracałabyś utracalibyście utracałybyście
3rd utracałby utracałaby utracałoby utracaliby utracałyby
impersonal utracano by
imperative 1st niech utracam utracajmy
2nd utracaj utracajcie
3rd niech utraca niech utracają
active adjectival participle utracający utracająca utracające utracający utracające
passive adjectival participle utracany utracana utracane utracani utracane
contemporary adverbial participle utracając
verbal noun utracanie

Further reading
  • utracać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utracać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.