utrudnić

Polish

Etymology

From u- +‎ trudny +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈtrud.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -udɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧trud‧nić

Verb

utrudnić pf (imperfective utrudniać)

  1. (transitive) to make difficult, to hinder, to impede
    Antonym: uprościć

Conjugation
Conjugation of utrudnić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utrudnić
future tense 1st utrudnię utrudnimy
2nd utrudnisz utrudnicie
3rd utrudni utrudnią
impersonal utrudni się
past tense 1st utrudniłem utrudniłam utrudniliśmy utrudniłyśmy
2nd utrudniłeś utrudniłaś utrudniliście utrudniłyście
3rd utrudnił utrudniła utrudniło utrudnili utrudniły
impersonal utrudniono
conditional 1st utrudniłbym utrudniłabym utrudnilibyśmy utrudniłybyśmy
2nd utrudniłbyś utrudniłabyś utrudnilibyście utrudniłybyście
3rd utrudniłby utrudniłaby utrudniłoby utrudniliby utrudniłyby
impersonal utrudniono by
imperative 1st niech utrudnię utrudnijmy
2nd utrudnij utrudnijcie
3rd niech utrudni niech utrudnią
passive adjectival participle utrudniony utrudniona utrudnione utrudnieni utrudnione
anterior adverbial participle utrudniwszy
verbal noun utrudnienie

Further reading
  • utrudnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utrudnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.