uwidocznić

Polish

Etymology

From u- +‎ widoczny +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.viˈdɔt͡ʂ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧wi‧docz‧nić

Verb

uwidocznić pf (imperfective uwidaczniać)

  1. (transitive) to visualise, to make visible
  2. (reflexive) to become visible

Conjugation
Conjugation of uwidocznić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uwidocznić
future tense 1st uwidocznię uwidocznimy
2nd uwidocznisz uwidocznicie
3rd uwidoczni uwidocznią
impersonal uwidoczni się
past tense 1st uwidoczniłem uwidoczniłam uwidoczniliśmy uwidoczniłyśmy
2nd uwidoczniłeś uwidoczniłaś uwidoczniliście uwidoczniłyście
3rd uwidocznił uwidoczniła uwidoczniło uwidocznili uwidoczniły
impersonal uwidoczniono
conditional 1st uwidoczniłbym uwidoczniłabym uwidocznilibyśmy uwidoczniłybyśmy
2nd uwidoczniłbyś uwidoczniłabyś uwidocznilibyście uwidoczniłybyście
3rd uwidoczniłby uwidoczniłaby uwidoczniłoby uwidoczniliby uwidoczniłyby
impersonal uwidoczniono by
imperative 1st niech uwidocznię uwidocznijmy
2nd uwidocznij uwidocznijcie
3rd niech uwidoczni niech uwidocznią
passive adjectival participle uwidoczniony uwidoczniona uwidocznione uwidocznieni uwidocznione
anterior adverbial participle uwidoczniwszy
verbal noun uwidocznienie

Further reading
  • uwidocznić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uwidocznić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.