uwodzić

Polish

Etymology

From u- +‎ wodzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈvɔ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: u‧wo‧dzić

Verb

uwodzić impf (perfective uwieść)

  1. (transitive) to seduce
  2. (transitive) to deceive, to beguile
    Synonyms: see Thesaurus:oszukać

Conjugation
Conjugation of uwodzić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uwodzić
present tense 1st uwodzę uwodzimy
2nd uwodzisz uwodzicie
3rd uwodzi uwodzą
impersonal uwodzi się
past tense 1st uwodziłem uwodziłam uwodziliśmy uwodziłyśmy
2nd uwodziłeś uwodziłaś uwodziliście uwodziłyście
3rd uwodził uwodziła uwodziło uwodzili uwodziły
impersonal uwodzono
future tense 1st będę uwodził,
będę uwodzić
 będę uwodziła,
będę uwodzić
 będziemy uwodzili,
będziemy uwodzić
 będziemy uwodziły,
będziemy uwodzić
2nd będziesz uwodził,
będziesz uwodzić
 będziesz uwodziła,
będziesz uwodzić
 będziecie uwodzili,
będziecie uwodzić
 będziecie uwodziły,
będziecie uwodzić
3rd będzie uwodził,
będzie uwodzić
 będzie uwodziła,
będzie uwodzić
 będzie uwodziło,
będzie uwodzić
 będą uwodzili,
będą uwodzić
 będą uwodziły,
będą uwodzić
impersonal będzie uwodzić się
conditional 1st uwodziłbym uwodziłabym uwodzilibyśmy uwodziłybyśmy
2nd uwodziłbyś uwodziłabyś uwodzilibyście uwodziłybyście
3rd uwodziłby uwodziłaby uwodziłoby uwodziliby uwodziłyby
impersonal uwodzono by
imperative 1st niech uwodzę uwódźmy
2nd uwódź uwódźcie
3rd niech uwodzi niech uwodzą
active adjectival participle uwodzący uwodząca uwodzące uwodzący uwodzące
passive adjectival participle uwodzony uwodzona uwodzone uwodzeni uwodzone
contemporary adverbial participle uwodząc
verbal noun uwodzenie

Further reading
  • uwodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uwodzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.