uwolnić

Polish

Etymology

From u- +‎ wolny +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈvɔl.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔlɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧wol‧nić

Verb

uwolnić pf (imperfective uwalniać)

  1. (transitive) to liberate, to release, to set free
  2. (transitive) to unfetter, to unshackle
  3. (transitive) to exonerate
  4. (reflexive) to break free
  5. (reflexive) to get rid [+ od (genitive) = of something/someone]

Conjugation
Conjugation of uwolnić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uwolnić
future tense 1st uwolnię uwolnimy
2nd uwolnisz uwolnicie
3rd uwolni uwolnią
impersonal uwolni się
past tense 1st uwolniłem uwolniłam uwolniliśmy uwolniłyśmy
2nd uwolniłeś uwolniłaś uwolniliście uwolniłyście
3rd uwolnił uwolniła uwolniło uwolnili uwolniły
impersonal uwolniono
conditional 1st uwolniłbym uwolniłabym uwolnilibyśmy uwolniłybyśmy
2nd uwolniłbyś uwolniłabyś uwolnilibyście uwolniłybyście
3rd uwolniłby uwolniłaby uwolniłoby uwolniliby uwolniłyby
impersonal uwolniono by
imperative 1st niech uwolnię uwolnijmy
2nd uwolnij uwolnijcie
3rd niech uwolni niech uwolnią
passive adjectival participle uwolniony uwolniona uwolnione uwolnieni uwolnione
anterior adverbial participle uwolniwszy
verbal noun uwolnienie

Further reading
  • uwolnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uwolnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.