uzyskać

Polish

Etymology

From u- +‎ zyskać.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈzɨs.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨskat͡ɕ
  • Syllabification: u‧zys‧kać

Verb

uzyskać pf (imperfective uzyskiwać)

  1. (transitive) to obtain, to achieve, to attain, to reach

Conjugation
Conjugation of uzyskać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uzyskać
future tense 1st uzyskam uzyskamy
2nd uzyskasz uzyskacie
3rd uzyska uzyskają
impersonal uzyska się
past tense 1st uzyskałem uzyskałam uzyskaliśmy uzyskałyśmy
2nd uzyskałeś uzyskałaś uzyskaliście uzyskałyście
3rd uzyskał uzyskała uzyskało uzyskali uzyskały
impersonal uzyskano
conditional 1st uzyskałbym uzyskałabym uzyskalibyśmy uzyskałybyśmy
2nd uzyskałbyś uzyskałabyś uzyskalibyście uzyskałybyście
3rd uzyskałby uzyskałaby uzyskałoby uzyskaliby uzyskałyby
impersonal uzyskano by
imperative 1st niech uzyskam uzyskajmy
2nd uzyskaj uzyskajcie
3rd niech uzyska niech uzyskają
passive adjectival participle uzyskany uzyskana uzyskane uzyskani uzyskane
anterior adverbial participle uzyskawszy
verbal noun uzyskanie

Further reading
  • uzyskać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uzyskać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.