verballern
German
Pronunciation
- IPA(key): [fɛɐ̯ˈbalɐn]
- Hyphenation: ver‧bal‧lern
Verb
verballern (third-person singular simple present verballer, past tense verballerte, past participle verballert, auxiliary haben)
Conjugation
Conjugation of verballern
| infinitive | verballern | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | verballernd | ||||
| past participle | verballert | ||||
| auxiliary | haben | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| present | ich verballre ich verballere ich verballer |
wir verballern | i | ich verballere ich verballre |
wir verballern |
| du verballerst | ihr verballert | du verballerest du verballrest |
ihr verballeret ihr verballret | ||
| er verballert | sie verballern | er verballere er verballre |
sie verballern | ||
| preterite | ich verballerte | wir verballerten | ii | ich verballerte | wir verballerten |
| du verballertest | ihr verballertet | du verballertest | ihr verballertet | ||
| er verballerte | sie verballerten | er verballerte | sie verballerten | ||
| imperative | verballre (du) verballere (du) verballer (du) |
verballert (ihr) | |||
Composed forms of verballern
| perfect | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| indicative | ich habe verballert | wir haben verballert | subjunctive | ich habe verballert | wir haben verballert |
| du hast verballert | ihr habt verballert | du habest verballert | ihr habet verballert | ||
| er hat verballert | sie haben verballert | er habe verballert | sie haben verballert | ||
| pluperfect | |||||
| indicative | ich hatte verballert | wir hatten verballert | subjunctive | ich hätte verballert | wir hätten verballert |
| du hattest verballert | ihr hattet verballert | du hättest verballert | ihr hättet verballert | ||
| er hatte verballert | sie hatten verballert | er hätte verballert | sie hätten verballert | ||
| future i | |||||
| infinitive | verballern werden | subjunctive i | ich werde verballern | wir werden verballern | |
| du werdest verballern | ihr werdet verballern | ||||
| er werde verballern | sie werden verballern | ||||
| indicative | ich werde verballern | wir werden verballern | subjunctive ii | ich würde verballern | wir würden verballern |
| du wirst verballern | ihr werdet verballern | du würdest verballern | ihr würdet verballern | ||
| er wird verballern | sie werden verballern | er würde verballern | sie würden verballern | ||
| future ii | |||||
| infinitive | verballert haben werden | subjunctive i | ich werde verballert haben | wir werden verballert haben | |
| du werdest verballert haben | ihr werdet verballert haben | ||||
| er werde verballert haben | sie werden verballert haben | ||||
| indicative | ich werde verballert haben | wir werden verballert haben | subjunctive ii | ich würde verballert haben | wir würden verballert haben |
| du wirst verballert haben | ihr werdet verballert haben | du würdest verballert haben | ihr würdet verballert haben | ||
| er wird verballert haben | sie werden verballert haben | er würde verballert haben | sie würden verballert haben | ||
Further reading
- verballern in Duden online
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.