vergemakkelijken
Dutch
Etymology
From ver- + gemakkelijk + -en.
Pronunciation
Audio (file)
Inflection
| Inflection of vergemakkelijken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vergemakkelijken | |||
| past singular | vergemakkelijkte | |||
| past participle | vergemakkelijkt | |||
| infinitive | vergemakkelijken | |||
| gerund | vergemakkelijken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | vergemakkelijk | vergemakkelijkte | ||
| 2nd person sing. (jij) | vergemakkelijkt | vergemakkelijkte | ||
| 2nd person sing. (u) | vergemakkelijkt | vergemakkelijkte | ||
| 2nd person sing. (gij) | vergemakkelijkt | vergemakkelijkte | ||
| 3rd person singular | vergemakkelijkt | vergemakkelijkte | ||
| plural | vergemakkelijken | vergemakkelijkten | ||
| subjunctive sing.1 | vergemakkelijke | vergemakkelijkte | ||
| subjunctive plur.1 | vergemakkelijken | vergemakkelijkten | ||
| imperative sing. | vergemakkelijk | |||
| imperative plur.1 | vergemakkelijkt | |||
| participles | vergemakkelijkend | vergemakkelijkt | ||
| 1) Archaic. | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.