verhaspelen
Dutch
    
    Etymology
    
From ver- + haspel (“reel”) + -en, presumably with the idea of getting one's tongue tied up on a reel.
Pronunciation
    
- Audio - (file) 
Verb
    
verhaspelen
Inflection
    
| Inflection of verhaspelen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verhaspelen | |||
| past singular | verhaspelde | |||
| past participle | verhaspeld | |||
| infinitive | verhaspelen | |||
| gerund | verhaspelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verhaspel | verhaspelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verhaspelt | verhaspelde | ||
| 2nd person sing. (u) | verhaspelt | verhaspelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verhaspelt | verhaspelde | ||
| 3rd person singular | verhaspelt | verhaspelde | ||
| plural | verhaspelen | verhaspelden | ||
| subjunctive sing.1 | verhaspele | verhaspelde | ||
| subjunctive plur.1 | verhaspelen | verhaspelden | ||
| imperative sing. | verhaspel | |||
| imperative plur.1 | verhaspelt | |||
| participles | verhaspelend | verhaspeld | ||
| 1) Archaic. | ||||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.