viker
Walloon
Etymology
Derived from Latin vīxī, first-person singular perfect active indicative of vīvō, vīvere, from Proto-Indo-European *gʷíh₃weti (“to live, be alive”).
Pronunciation
- IPA(key): /vi.ˈke/
Conjugation
| infinitive | viker | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | vicant | ||||||
| auxiliary | aveur | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | viké | vikeye | |||||
| plural | vikés | vikeyes | |||||
| singular | plural | ||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | dji (dj') | tu (t') | i (il) / ele | dji (dj') / nos | vos | i (il) | |
| present | vike | vikes | vike | vicans | vikez | vicnut or vikèt | |
| imperfect | vikeve | vikeves | vikeve | vikeins | vikiez | vikeint | |
| preterit | vica | vicas | vica | vikeins | vikiez | vikeint | |
| future | vicrai | vicrais | vicrai | vicrans | vicroz | vicront | |
| conditional | vicreu | vicreus | vicreut | vicreins | vicriez | vicreint | |
| subjunctive | ki dj' | ki t' | k' i (il) / k' ele | ki dj' / ki nos | ki vos | k' i (il) | |
| present | vike | vikes | vike | vicanxhe | vikexhe | vicnuxhe or vikèxhe | |
| present | vicaxhe | vicaxhes | vicaxhe | vikeinxhe | vikiexhe | vikeinxhe | |
| imperative | — | tu | — | dji / nos | vos | — | |
| affirmative | vike | vicans | vikez | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.