villim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvilːim]
- Hyphenation: vil‧lim
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | villim | — |
| accusative | villimet | — |
| dative | villimnek | — |
| instrumental | villimmel | — |
| causal-final | villimért | — |
| translative | villimmé | — |
| terminative | villimig | — |
| essive-formal | villimként | — |
| essive-modal | villimül | — |
| inessive | villimben | — |
| superessive | villimen | — |
| adessive | villimnél | — |
| illative | villimbe | — |
| sublative | villimre | — |
| allative | villimhez | — |
| elative | villimből | — |
| delative | villimről | — |
| ablative | villimtől | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.