vinarius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /u̯iːˈnaː.ri.us/, [u̯iːˈnäːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /viˈna.ri.us/, [viˈnäːrius]
Adjective
vīnārius (feminine vīnāria, neuter vīnārium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to wine
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | vīnārius | vīnāria | vīnārium | vīnāriī | vīnāriae | vīnāria | |
| Genitive | vīnāriī | vīnāriae | vīnāriī | vīnāriōrum | vīnāriārum | vīnāriōrum | |
| Dative | vīnāriō | vīnāriō | vīnāriīs | ||||
| Accusative | vīnārium | vīnāriam | vīnārium | vīnāriōs | vīnāriās | vīnāria | |
| Ablative | vīnāriō | vīnāriā | vīnāriō | vīnāriīs | |||
| Vocative | vīnārie | vīnāria | vīnārium | vīnāriī | vīnāriae | vīnāria | |
Declension
Second-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | vīnārius | vīnāriī |
| Genitive | vīnāriī vīnārī1 |
vīnāriōrum |
| Dative | vīnāriō | vīnāriīs |
| Accusative | vīnārium | vīnāriōs |
| Ablative | vīnāriō | vīnāriīs |
| Vocative | vīnārie | vīnāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- “vinarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “vinarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- vinarius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- vinarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.