vincens
Latin
Etymology
Present active participle of vincō
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | vincēns | vincēns | vincentēs | vincentia | |
| Genitive | vincentis | vincentis | vincentium | vincentium | |
| Dative | vincentī | vincentī | vincentibus | vincentibus | |
| Accusative | vincentem | vincēns | vincentēs, vincentīs | vincentia | |
| Ablative | vincente, vincentī1 | vincente, vincentī1 | vincentibus | vincentibus | |
| Vocative | vincēns | vincēns | vincentēs | vincentia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.