vindicandus
Latin
Participle
vindicandus m (feminine vindicanda, neuter vindicandum); first/second declension
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | vindicandus | vindicanda | vindicandum | vindicandī | vindicandae | vindicanda | |
| Genitive | vindicandī | vindicandae | vindicandī | vindicandōrum | vindicandārum | vindicandōrum | |
| Dative | vindicandō | vindicandae | vindicandō | vindicandīs | vindicandīs | vindicandīs | |
| Accusative | vindicandum | vindicandam | vindicandum | vindicandōs | vindicandās | vindicanda | |
| Ablative | vindicandō | vindicandā | vindicandō | vindicandīs | vindicandīs | vindicandīs | |
| Vocative | vindicande | vindicanda | vindicandum | vindicandī | vindicandae | vindicanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.