vitians
Latin
Etymology
Present participle of vitiō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | vitiāns | vitiāns | vitiantēs | vitiantia | |
| Genitive | vitiantis | vitiantis | vitiantium | vitiantium | |
| Dative | vitiantī | vitiantī | vitiantibus | vitiantibus | |
| Accusative | vitiantem | vitiāns | vitiantēs, vitiantīs | vitiantia | |
| Ablative | vitiante, vitiantī1 | vitiante, vitiantī1 | vitiantibus | vitiantibus | |
| Vocative | vitiāns | vitiāns | vitiantēs | vitiantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.