voeren

• IPA^(key): /ˈvuːrə(n)/

• audio

  (file)

• Hyphenation: voe‧ren
• Rhymes: -urən

From Middle Dutch voeren, from Old Dutch fuoren, from Proto-West Germanic *fōrijan, from Proto-Germanic *fōrijaną, causative of *faraną (modern varen).

voeren

1. (transitive) to guide, lead
2. (transitive) to wage (war)

• aanvoeren
• afvoeren
• doorvoeren
• invoeren
• uitvoeren
• vervoeren
• wegvoeren
• voertuig
• oorlogvoerend

• Afrikaans: voer
• Negerhollands: voer

A contraction of voederen, from Middle Dutch voederen, from voeder (“lining”), from Proto-West Germanic *fōdr (“sheath”).

voeren

1. (transitive) to line (cover the inner surface)

• voering

• voer

A contraction of voederen, from Middle Dutch voederen. Equivalent to voer +‎ -en.

• voederen

voeren

1. (transitive) to feed

• Afrikaans: voer

See the etymology of the corresponding lemma form.

voeren

1. plural past indicative and subjunctive of varen

From Old Dutch fuoren, from Proto-West Germanic *fōrijan.

voeren

1. to bring, to carry, to transport
2. to lead (a person)
3. to take (a person, under force)
4. to carry on one's person, to have on oneself
5. to carry out
6. to export, to bring out of the city or land

This verb needs an inflection-table template.

• Dutch: voeren
• Limburgish: veure

• “voeren (III)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E.; Verdam, J. (1885–1929), “voeren (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I