voluptuarius
Latin
Etymology
From voluptas (“pleasure”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /u̯o.lup.tuˈaː.ri.us/, [u̯ɔɫ̪ʊpt̪uˈäːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /vo.lup.tuˈa.ri.us/, [volupt̪uˈäːrius]
Adjective
voluptuārius (feminine voluptuāria, neuter voluptuārium); first/second-declension adjective
- Alternative form of voluptārius
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | voluptuārius | voluptuāria | voluptuārium | voluptuāriī | voluptuāriae | voluptuāria | |
| Genitive | voluptuāriī | voluptuāriae | voluptuāriī | voluptuāriōrum | voluptuāriārum | voluptuāriōrum | |
| Dative | voluptuāriō | voluptuāriō | voluptuāriīs | ||||
| Accusative | voluptuārium | voluptuāriam | voluptuārium | voluptuāriōs | voluptuāriās | voluptuāria | |
| Ablative | voluptuāriō | voluptuāriā | voluptuāriō | voluptuāriīs | |||
| Vocative | voluptuārie | voluptuāria | voluptuārium | voluptuāriī | voluptuāriae | voluptuāria | |
References
- “voluptuarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- voluptuarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.