władać

Polish

Inherited from Old Polish włodać, from Proto-Slavic *voldati, alternative form of *volděti, from Proto-Balto-Slavic *walˀdā́ˀtei, from Proto-Indo-European *h₂welh₁dʰh₁-, from *h₂welh₁- (“to rule”).

władać impf

Conjugation of władać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		władać
present tense	1^st	władam			władamy
	2^nd	władasz			władacie
	3^rd	włada			władają
	impersonal	włada się
past tense	1^st	władałem	władałam		władaliśmy	władałyśmy
	2^nd	władałeś	władałaś		władaliście	władałyście
	3^rd	władał	władała	władało	władali	władały
	impersonal	władano
future tense	1^st	będę władał, będę władać	będę władała, będę władać		będziemy władali, będziemy władać	będziemy władały, będziemy władać
	2^nd	będziesz władał, będziesz władać	będziesz władała, będziesz władać		będziecie władali, będziecie władać	będziecie władały, będziecie władać
	3^rd	będzie władał, będzie władać	będzie władała, będzie władać	będzie władało, będzie władać	będą władali, będą władać	będą władały, będą władać
	impersonal	będzie władać się
conditional	1^st	władałbym	władałabym		władalibyśmy	władałybyśmy
	2^nd	władałbyś	władałabyś		władalibyście	władałybyście
	3^rd	władałby	władałaby	władałoby	władaliby	władałyby
	impersonal	władano by
imperative	1^st	niech władam			władajmy
	2^nd	władaj			władajcie
	3^rd	niech włada			niech władają
active adjectival participle		władający	władająca	władające	władający	władające
passive adjectival participle		władany	władana	władane	władani	władane
contemporary adverbial participle		władając
verbal noun		władanie

adjectives

nouns

verb