wapenen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch wapenen. Equivalent to wapen + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋaːpənə(n)/
Audio (file)
Inflection
| Inflection of wapenen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wapenen | |||
| past singular | wapende | |||
| past participle | gewapend | |||
| infinitive | wapenen | |||
| gerund | wapenen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | wapen | wapende | ||
| 2nd person sing. (jij) | wapent | wapende | ||
| 2nd person sing. (u) | wapent | wapende | ||
| 2nd person sing. (gij) | wapent | wapende | ||
| 3rd person singular | wapent | wapende | ||
| plural | wapenen | wapenden | ||
| subjunctive sing.1 | wapene | wapende | ||
| subjunctive plur.1 | wapenen | wapenden | ||
| imperative sing. | wapen | |||
| imperative plur.1 | wapent | |||
| participles | wapenend | gewapend | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.