warian
Old English
Alternative forms
- ƿarian
Etymology
From Proto-Germanic *warōną, whence also Old High German warōn, Old Norse vara
Conjugation
Conjugation of warian (weak class 2)
| infinitive | warian | tō warienne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | warie wariġe |
warode |
| 2nd-person singular | warast | warodest |
| 3rd-person singular | waraþ | warode |
| plural | wariaþ wariġaþ |
warodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | warie wariġe |
warode |
| plural | warien wariġen |
waroden |
| imperative | ||
| singular | wara | |
| plural | wariaþ wariġaþ | |
| participle | present | past |
| wariende wariġende |
(ġe)warod | |
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.