wartać

Polish

Etymology

From wart (“worth, worthy”) +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvar.tat͡ɕ/
  • Rhymes: -artat͡ɕ
  • Syllabification: war‧tać

Verb

wartać impf

  1. (intransitive, regional) to be worth (to have a value of)
    Synonym: kosztować
  2. (intransitive, regional) to deserve [+genitive = something] (to be entitled to, as a result of past actions; to be worthy to have)
    Synonym: zasługiwać

Conjugation
Conjugation of wartać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wartać
present tense 1st wartam wartamy
2nd wartasz wartacie
3rd warta wartają
impersonal warta się
past tense 1st wartałem wartałam wartaliśmy wartałyśmy
2nd wartałeś wartałaś wartaliście wartałyście
3rd wartał wartała wartało wartali wartały
impersonal wartano
future tense 1st będę wartał,
będę wartać
 będę wartała,
będę wartać
 będziemy wartali,
będziemy wartać
 będziemy wartały,
będziemy wartać
2nd będziesz wartał,
będziesz wartać
 będziesz wartała,
będziesz wartać
 będziecie wartali,
będziecie wartać
 będziecie wartały,
będziecie wartać
3rd będzie wartał,
będzie wartać
 będzie wartała,
będzie wartać
 będzie wartało,
będzie wartać
 będą wartali,
będą wartać
 będą wartały,
będą wartać
impersonal będzie wartać się
conditional 1st wartałbym wartałabym wartalibyśmy wartałybyśmy
2nd wartałbyś wartałabyś wartalibyście wartałybyście
3rd wartałby wartałaby wartałoby wartaliby wartałyby
impersonal wartano by
imperative 1st niech wartam wartajmy
2nd wartaj wartajcie
3rd niech warta niech wartają
active adjectival participle wartający wartająca wartające wartający wartające
contemporary adverbial participle wartając
verbal noun wartanie
adjectives
nouns
verb

Further reading
  • wartać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wartać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.