wcinać

Polish

From wciąć +‎ -ać.

wcinać impf (perfective wciąć)

(transitive, typography) to indent
(transitive, colloquial) to scoff, to wolf down, to snarf (consume greedily)
Synonyms: see Thesaurus:jeść
(reflexive, colloquial) to butt in, to interrupt
(reflexive, colloquial) to cut in line [+ w (accusative) = into something]
Nie wcinaj się w kolejkę! ― Don't cut in line!

Conjugation of wcinać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wcinać
present tense	1^st	wcinam			wcinamy
	2^nd	wcinasz			wcinacie
	3^rd	wcina			wcinają
	impersonal	wcina się
past tense	1^st	wcinałem	wcinałam		wcinaliśmy	wcinałyśmy
	2^nd	wcinałeś	wcinałaś		wcinaliście	wcinałyście
	3^rd	wcinał	wcinała	wcinało	wcinali	wcinały
	impersonal	wcinano
future tense	1^st	będę wcinał, będę wcinać	będę wcinała, będę wcinać		będziemy wcinali, będziemy wcinać	będziemy wcinały, będziemy wcinać
	2^nd	będziesz wcinał, będziesz wcinać	będziesz wcinała, będziesz wcinać		będziecie wcinali, będziecie wcinać	będziecie wcinały, będziecie wcinać
	3^rd	będzie wcinał, będzie wcinać	będzie wcinała, będzie wcinać	będzie wcinało, będzie wcinać	będą wcinali, będą wcinać	będą wcinały, będą wcinać
	impersonal	będzie wcinać się
conditional	1^st	wcinałbym	wcinałabym		wcinalibyśmy	wcinałybyśmy
	2^nd	wcinałbyś	wcinałabyś		wcinalibyście	wcinałybyście
	3^rd	wcinałby	wcinałaby	wcinałoby	wcinaliby	wcinałyby
	impersonal	wcinano by
imperative	1^st	niech wcinam			wcinajmy
	2^nd	wcinaj			wcinajcie
	3^rd	niech wcina			niech wcinają
active adjectival participle		wcinający	wcinająca	wcinające	wcinający	wcinające
passive adjectival participle		wcinany	wcinana	wcinane	wcinani	wcinane
contemporary adverbial participle		wcinając
verbal noun		wcinanie