wederstreven
Dutch
Etymology
From Middle Dutch wederstreven. Equivalent to weder- + streven.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌʋeː.dərˈstreː.və(n)/
- Hyphenation: we‧der‧stre‧ven
Inflection
| Inflection of wederstreven (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wederstreven | |||
| past singular | wederstreefde | |||
| past participle | wederstreefd | |||
| infinitive | wederstreven | |||
| gerund | wederstreven n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | wederstreef | wederstreefde | ||
| 2nd person sing. (jij) | wederstreeft | wederstreefde | ||
| 2nd person sing. (u) | wederstreeft | wederstreefde | ||
| 2nd person sing. (gij) | wederstreeft | wederstreefde | ||
| 3rd person singular | wederstreeft | wederstreefde | ||
| plural | wederstreven | wederstreefden | ||
| subjunctive sing.1 | wederstreve | wederstreefde | ||
| subjunctive plur.1 | wederstreven | wederstreefden | ||
| imperative sing. | wederstreef | |||
| imperative plur.1 | wederstreeft | |||
| participles | wederstrevend | wederstreefd | ||
| 1) Archaic. | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.