weerklinken
Dutch
Etymology
From Middle Dutch wederclinken. Equivalent to weer + klinken. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌʋeːrˈklɪŋ.kə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: weer‧klin‧ken
- Rhymes: -ɪŋkən
Inflection
| Inflection of weerklinken (strong class 3, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | weerklinken | |||
| past singular | weerklonk | |||
| past participle | weerklonken | |||
| infinitive | weerklinken | |||
| gerund | weerklinken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | weerklink | weerklonk | ||
| 2nd person sing. (jij) | weerklinkt | weerklonk | ||
| 2nd person sing. (u) | weerklinkt | weerklonk | ||
| 2nd person sing. (gij) | weerklinkt | weerklonkt | ||
| 3rd person singular | weerklinkt | weerklonk | ||
| plural | weerklinken | weerklonken | ||
| subjunctive sing.1 | weerklinke | weerklonke | ||
| subjunctive plur.1 | weerklinken | weerklonken | ||
| imperative sing. | weerklink | |||
| imperative plur.1 | weerklinkt | |||
| participles | weerklinkend | weerklonken | ||
| 1) Archaic. | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.