weerzinwekkend

Dutch

Etymology

Compound of weerzin +‎ wekkend.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌʋeːr.zɪnˈʋɛ.kənt/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: weer‧zin‧wek‧kend

Adjective

weerzinwekkend (comparative weerzinwekkender, superlative weerzinwekkendst)

  1. repulsive, abhorrent, revolting
    In de ons omringende landen wordt het dopen van koekjes in de thee algemeen als een weerzinwekkend gebruik gezien.
    Dipping biscuits in tea is commonly considered as a revolting custom in the countries that surround us.

Inflection
Inflection of weerzinwekkend
uninflected weerzinwekkend
inflected weerzinwekkende
comparative weerzinwekkender
positive comparative superlative
predicative/adverbial weerzinwekkendweerzinwekkenderhet weerzinwekkendst
het weerzinwekkendste
indefinite m./f. sing. weerzinwekkendeweerzinwekkendereweerzinwekkendste
n. sing. weerzinwekkendweerzinwekkenderweerzinwekkendste
plural weerzinwekkendeweerzinwekkendereweerzinwekkendste
definite weerzinwekkendeweerzinwekkendereweerzinwekkendste
partitive weerzinwekkendsweerzinwekkenders—

Derived terms
  • weerzinwekkendheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.