werbować

Polish

Etymology

Borrowed from German werben + -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɛrˈbɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: wer‧bo‧wać

Verb

werbować impf (perfective zwerbować)

  1. (transitive) to recruit
    Synonym: rekrutować
  2. (transitive) to enroll, to enlist
    Synonym: zapisywać
  3. (transitive) to levy
    Synonym: zaciągać
  4. (reflexive) to become enlisted

Conjugation
Conjugation of werbować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive werbować
present tense 1st werbuję werbujemy
2nd werbujesz werbujecie
3rd werbuje werbują
impersonal werbuje się
past tense 1st werbowałem werbowałam werbowaliśmy werbowałyśmy
2nd werbowałeś werbowałaś werbowaliście werbowałyście
3rd werbował werbowała werbowało werbowali werbowały
impersonal werbowano
future tense 1st będę werbował,
będę werbować
 będę werbowała,
będę werbować
 będziemy werbowali,
będziemy werbować
 będziemy werbowały,
będziemy werbować
2nd będziesz werbował,
będziesz werbować
 będziesz werbowała,
będziesz werbować
 będziecie werbowali,
będziecie werbować
 będziecie werbowały,
będziecie werbować
3rd będzie werbował,
będzie werbować
 będzie werbowała,
będzie werbować
 będzie werbowało,
będzie werbować
 będą werbowali,
będą werbować
 będą werbowały,
będą werbować
impersonal będzie werbować się
conditional 1st werbowałbym werbowałabym werbowalibyśmy werbowałybyśmy
2nd werbowałbyś werbowałabyś werbowalibyście werbowałybyście
3rd werbowałby werbowałaby werbowałoby werbowaliby werbowałyby
impersonal werbowano by
imperative 1st niech werbuję werbujmy
2nd werbuj werbujcie
3rd niech werbuje niech werbują
active adjectival participle werbujący werbująca werbujące werbujący werbujące
passive adjectival participle werbowany werbowana werbowane werbowani werbowane
contemporary adverbial participle werbując
verbal noun werbowanie

Derived terms

Descendants
  • → Belarusian: вербава́ць (vjerbavácʹ, “to recruit; to enlist”)
  • → Russian: вербова́ть (verbovátʹ, “to recruit; to enlist”)
  • → Ukrainian: вербува́ти (verbuváty, “to recruit; to enlist”)

Further reading
  • werbować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • werbować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.