wiþcweþan
Old English
Alternative forms
- wiþcweðan, ƿiþcƿeþan
Pronunciation
- IPA(key): /wiθˈkweðɑn/
Conjugation
Conjugation of wiþcweþan (strong class 5)
| infinitive | wiþcweþan | tō wiþcweþanne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | wiþcweþe | wiþcwæþ |
| 2nd-person singular | wiþcweþest, wiþcwiþst | wiþcwǣde |
| 3rd-person singular | wiþcweþeþ, wiþcwiþ | wiþcwæþ |
| plural | wiþcweþaþ | wiþcwǣdon |
| subjunctive | present | past |
| singular | wiþcweþe | wiþcwǣde |
| plural | wiþcweþen | wiþcwǣden |
| imperative | ||
| singular | wiþcweþ | |
| plural | wiþcweþaþ | |
| participle | present | past |
| wiþcweþende | wiþcweden | |
Derived terms
- wiþcwedennes f (“contradiction, opposition”)
References
- WIÞCWEÞAN in Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) An Anglo-Saxon Dictionary
- WIÞCWEÞAN supplemental input in Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) An Anglo-Saxon Dictionary
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.