wielbić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *velьba +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvjɛl.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlbit͡ɕ
  • Syllabification: wiel‧bić

Verb

wielbić impf

  1. (transitive) to adore
    Synonym: uwielbiać

Conjugation
Conjugation of wielbić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wielbić
present tense 1st wielbię wielbimy
2nd wielbisz wielbicie
3rd wielbi wielbią
impersonal wielbi się
past tense 1st wielbiłem wielbiłam wielbiliśmy wielbiłyśmy
2nd wielbiłeś wielbiłaś wielbiliście wielbiłyście
3rd wielbił wielbiła wielbiło wielbili wielbiły
impersonal wielbiono
future tense 1st będę wielbił,
będę wielbić
 będę wielbiła,
będę wielbić
 będziemy wielbili,
będziemy wielbić
 będziemy wielbiły,
będziemy wielbić
2nd będziesz wielbił,
będziesz wielbić
 będziesz wielbiła,
będziesz wielbić
 będziecie wielbili,
będziecie wielbić
 będziecie wielbiły,
będziecie wielbić
3rd będzie wielbił,
będzie wielbić
 będzie wielbiła,
będzie wielbić
 będzie wielbiło,
będzie wielbić
 będą wielbili,
będą wielbić
 będą wielbiły,
będą wielbić
impersonal będzie wielbić się
conditional 1st wielbiłbym wielbiłabym wielbilibyśmy wielbiłybyśmy
2nd wielbiłbyś wielbiłabyś wielbilibyście wielbiłybyście
3rd wielbiłby wielbiłaby wielbiłoby wielbiliby wielbiłyby
impersonal wielbiono by
imperative 1st niech wielbię wielbijmy
2nd wielbij wielbijcie
3rd niech wielbi niech wielbią
active adjectival participle wielbiący wielbiąca wielbiące wielbiący wielbiące
passive adjectival participle wielbiony wielbiona wielbione wielbieni wielbione
contemporary adverbial participle wielbiąc
verbal noun wielbienie

Further reading
  • wielbić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wielbić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.