wiflic
Old English
Alternative forms
- ƿīflīċ
Etymology
From Proto-Germanic *wībalīkaz. Equivalent to wīf + -līċ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwiːfliːt͡ʃ/, [wiːvliːt͡ʃ]
Declension
Declension of wiflic — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wīflīċ | wīflīċu, -o | wīflīċ |
| Accusative | wīflīċne | wīflīċe | wīflīċ |
| Genitive | wīflīċes | wīflīċre | wīflīċes |
| Dative | wīflīċum | wīflīċre | wīflīċum |
| Instrumental | wīflīċe | wīflīċre | wīflīċe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wīflīċe | wīflīċa, -e | wīflīċu, -o |
| Accusative | wīflīċe | wīflīċa, -e | wīflīċu, -o |
| Genitive | wīflīċra | wīflīċra | wīflīċra |
| Dative | wīflīċum | wīflīċum | wīflīċum |
| Instrumental | wīflīċum | wīflīċum | wīflīċum |
Declension of wiflic — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wīflīċa | wīflīċe | wīflīċe |
| Accusative | wīflīċan | wīflīċan | wīflīċe |
| Genitive | wīflīċan | wīflīċan | wīflīċan |
| Dative | wīflīċan | wīflīċan | wīflīċan |
| Instrumental | wīflīċan | wīflīċan | wīflīċan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wīflīċan | wīflīċan | wīflīċan |
| Accusative | wīflīċan | wīflīċan | wīflīċan |
| Genitive | wīflīċra, wīflīċena | wīflīċra, wīflīċena | wīflīċra, wīflīċena |
| Dative | wīflīċum | wīflīċum | wīflīċum |
| Instrumental | wīflīċum | wīflīċum | wīflīċum |
Antonyms
Descendants
- Middle English: wifli, wifly
- English: wifely
- Scots: wyfelie
References
- wíflíc in Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) An Anglo-Saxon Dictionary
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.