wilgnąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vьlgnǫti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvilɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ilɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wilg‧nąć

Verb

wilgnąć impf (perfective zwilgnąć)

  1. (intransitive, archaic) to dampen, to moisten (to become moist or moister)
    Synonym: wilgotnieć

Conjugation
Conjugation of wilgnąć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wilgnąć
present tense 1st wilgnę wilgniemy
2nd wilgniesz wilgniecie
3rd wilgnie wilgną
impersonal wilgnie się
past tense 1st wilgłem wilgłam wilgliśmy wilgłyśmy
2nd wilgłeś wilgłaś wilgliście wilgłyście
3rd wilgł wilgła wilgło wilgli wilgły
impersonal wilgnięto
future tense 1st będę wilgł,
będę wilgnąć
 będę wilgła,
będę wilgnąć
 będziemy wilgli,
będziemy wilgnąć
 będziemy wilgły,
będziemy wilgnąć
2nd będziesz wilgł,
będziesz wilgnąć
 będziesz wilgła,
będziesz wilgnąć
 będziecie wilgli,
będziecie wilgnąć
 będziecie wilgły,
będziecie wilgnąć
3rd będzie wilgł,
będzie wilgnąć
 będzie wilgła,
będzie wilgnąć
 będzie wilgło,
będzie wilgnąć
 będą wilgli,
będą wilgnąć
 będą wilgły,
będą wilgnąć
impersonal będzie wilgnąć się
conditional 1st wilgłbym wilgłabym wilglibyśmy wilgłybyśmy
2nd wilgłbyś wilgłabyś wilglibyście wilgłybyście
3rd wilgłby wilgłaby wilgłoby wilgliby wilgłyby
impersonal wilgnięto by
imperative 1st niech wilgnę wilgnijmy
2nd wilgnij wilgnijcie
3rd niech wilgnie niech wilgną
active adjectival participle wilgnący wilgnąca wilgnące wilgnący wilgnące
contemporary adverbial participle wilgnąc
verbal noun wilgnięcie

or

Conjugation of wilgnąć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wilgnąć
present tense 1st wilgnę wilgniemy
2nd wilgniesz wilgniecie
3rd wilgnie wilgną
impersonal wilgnie się
past tense 1st wilgnąłem wilgnęłam wilgnęliśmy wilgnęłyśmy
2nd wilgnąłeś wilgnęłaś wilgnęliście wilgnęłyście
3rd wilgnął wilgnęła wilgnęło wilgnęli wilgnęły
impersonal wilgnięto
future tense 1st będę wilgnął,
będę wilgnąć
 będę wilgnęła,
będę wilgnąć
 będziemy wilgnęli,
będziemy wilgnąć
 będziemy wilgnęły,
będziemy wilgnąć
2nd będziesz wilgnął,
będziesz wilgnąć
 będziesz wilgnęła,
będziesz wilgnąć
 będziecie wilgnęli,
będziecie wilgnąć
 będziecie wilgnęły,
będziecie wilgnąć
3rd będzie wilgnął,
będzie wilgnąć
 będzie wilgnęła,
będzie wilgnąć
 będzie wilgnęło,
będzie wilgnąć
 będą wilgnęli,
będą wilgnąć
 będą wilgnęły,
będą wilgnąć
impersonal będzie wilgnąć się
conditional 1st wilgnąłbym wilgnęłabym wilgnęlibyśmy wilgnęłybyśmy
2nd wilgnąłbyś wilgnęłabyś wilgnęlibyście wilgnęłybyście
3rd wilgnąłby wilgnęłaby wilgnęłoby wilgnęliby wilgnęłyby
impersonal wilgnięto by
imperative 1st niech wilgnę wilgnijmy
2nd wilgnij wilgnijcie
3rd niech wilgnie niech wilgną
active adjectival participle wilgnący wilgnąca wilgnące wilgnący wilgnące
contemporary adverbial participle wilgnąc
verbal noun wilgnięcie

Derived terms
adjective
  • wilgły
adjectives
noun
verbs

Further reading
  • wilgnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wilgnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.