wisieć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *visěti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvi.ɕɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: wi‧sieć

Verb

wisieć impf (perfective powisieć)

  1. (intransitive) to hang; to be suspended
  2. (intransitive, colloquial) to owe someone money [+dative]
  3. (intransitive, colloquial) to be all the same [+dative = to someone]
  4. (intransitive, of clothes) to hang loosely

Conjugation
Conjugation of wisieć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wisieć
present tense 1st wiszę wisimy
2nd wisisz wisicie
3rd wisi wiszą
impersonal wisi się
past tense 1st wisiałem wisiałam wisieliśmy wisiałyśmy
2nd wisiałeś wisiałaś wisieliście wisiałyście
3rd wisiał wisiała wisiało wisieli wisiały
impersonal wisiano
future tense 1st będę wisiał,
będę wisieć
 będę wisiała,
będę wisieć
 będziemy wisieli,
będziemy wisieć
 będziemy wisiały,
będziemy wisieć
2nd będziesz wisiał,
będziesz wisieć
 będziesz wisiała,
będziesz wisieć
 będziecie wisieli,
będziecie wisieć
 będziecie wisiały,
będziecie wisieć
3rd będzie wisiał,
będzie wisieć
 będzie wisiała,
będzie wisieć
 będzie wisiało,
będzie wisieć
 będą wisieli,
będą wisieć
 będą wisiały,
będą wisieć
impersonal będzie wisieć się
conditional 1st wisiałbym wisiałabym wisielibyśmy wisiałybyśmy
2nd wisiałbyś wisiałabyś wisielibyście wisiałybyście
3rd wisiałby wisiałaby wisiałoby wisieliby wisiałyby
impersonal wisiano by
imperative 1st niech wiszę wiśmy
2nd wiś wiście
3rd niech wisi niech wiszą
active adjectival participle wiszący wisząca wiszące wiszący wiszące
contemporary adverbial participle wisząc
verbal noun wiszenie

Derived terms
nouns
verb
  • zawisieć impf
nouns
verbs

Further reading
  • wisieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wisieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.