wiskać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *jьskati with a prothetic "w", from Proto-Balto-Slavic *īˀskāˀtei, from Proto-Indo-European *h₂i-sḱé-ti, from the root *h₂eys- (“to wish, request, search”). Compare Czech vískat.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvis.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iskat͡ɕ
  • Syllabification: wis‧kać

Verb

wiskać impf

  1. (transitive, obsolete) to delouse, to pick out lice
    Synonym: iskać
  2. (reflexive, obsolete) to delouse oneself, to pick out one's lice
    Synonym: iskać się
  3. (transitive, hip-hop, slang) Alternative form of fiskać.
    • 2002, Fenomen (lyrics and music), “Teksty”, in Efekt‎:
      To samo wkurwienie, gdy pies na klatce ci wiska
      The same anger when in the stairwell cops are frisking you
    Synonym: przeszukiwać

Conjugation
Conjugation of wiskać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wiskać
present tense 1st wiszczę wiszczemy
2nd wiszczesz wiszczecie
3rd wiszcze wiszczą
impersonal wiszcze się
past tense 1st wiskałem wiskałam wiskaliśmy wiskałyśmy
2nd wiskałeś wiskałaś wiskaliście wiskałyście
3rd wiskał wiskała wiskało wiskali wiskały
impersonal wiskano
future tense 1st będę wiskał,
będę wiskać
 będę wiskała,
będę wiskać
 będziemy wiskali,
będziemy wiskać
 będziemy wiskały,
będziemy wiskać
2nd będziesz wiskał,
będziesz wiskać
 będziesz wiskała,
będziesz wiskać
 będziecie wiskali,
będziecie wiskać
 będziecie wiskały,
będziecie wiskać
3rd będzie wiskał,
będzie wiskać
 będzie wiskała,
będzie wiskać
 będzie wiskało,
będzie wiskać
 będą wiskali,
będą wiskać
 będą wiskały,
będą wiskać
impersonal będzie wiskać się
conditional 1st wiskałbym wiskałabym wiskalibyśmy wiskałybyśmy
2nd wiskałbyś wiskałabyś wiskalibyście wiskałybyście
3rd wiskałby wiskałaby wiskałoby wiskaliby wiskałyby
impersonal wiskano by
imperative 1st niech wiszczę wiszczmy
2nd wiszcz wiszczcie
3rd niech wiszcze niech wiszczą
active adjectival participle wiszczący wiszcząca wiszczące wiszczący wiszczące
passive adjectival participle wiskany wiskana wiskane wiskani wiskane
contemporary adverbial participle wiszcząc
verbal noun wiskanie
Conjugation of wiskać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wiskać
present tense 1st wiskam wiskamy
2nd wiskasz wiskacie
3rd wiska wiskają
impersonal wiska się
past tense 1st wiskałem wiskałam wiskaliśmy wiskałyśmy
2nd wiskałeś wiskałaś wiskaliście wiskałyście
3rd wiskał wiskała wiskało wiskali wiskały
impersonal wiskano
future tense 1st będę wiskał,
będę wiskać
 będę wiskała,
będę wiskać
 będziemy wiskali,
będziemy wiskać
 będziemy wiskały,
będziemy wiskać
2nd będziesz wiskał,
będziesz wiskać
 będziesz wiskała,
będziesz wiskać
 będziecie wiskali,
będziecie wiskać
 będziecie wiskały,
będziecie wiskać
3rd będzie wiskał,
będzie wiskać
 będzie wiskała,
będzie wiskać
 będzie wiskało,
będzie wiskać
 będą wiskali,
będą wiskać
 będą wiskały,
będą wiskać
impersonal będzie wiskać się
conditional 1st wiskałbym wiskałabym wiskalibyśmy wiskałybyśmy
2nd wiskałbyś wiskałabyś wiskalibyście wiskałybyście
3rd wiskałby wiskałaby wiskałoby wiskaliby wiskałyby
impersonal wiskano by
imperative 1st niech wiskam wiskajmy
2nd wiskaj wiskajcie
3rd niech wiska niech wiskają
active adjectival participle wiskający wiskająca wiskające wiskający wiskające
passive adjectival participle wiskany wiskana wiskane wiskani wiskane
contemporary adverbial participle wiskając
verbal noun wiskanie

Further reading
  • wiskać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wiskać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.