wjebać

Polish

Etymology

From w- +‎ jebać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvjɛ.bat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛbat͡ɕ
  • Syllabification: wje‧bać

Verb

wjebać pf

  1. (transitive, vulgar) to throw in
  2. (transitive, vulgar) to push in, to hit inward
  3. (transitive, vulgar) to beat someone
    Synonyms: see Thesaurus:bić
  4. (transitive, vulgar) to put someone in a difficult situation
  5. (transitive, vulgar) to eat

Conjugation
Conjugation of wjebać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wjebać
future tense 1st wjebię wjebiemy
2nd wjebiesz wjebiecie
3rd wjebie wjebią
impersonal wjebie się
past tense 1st wjebałem wjebałam wjebaliśmy wjebałyśmy
2nd wjebałeś wjebałaś wjebaliście wjebałyście
3rd wjebał wjebała wjebało wjebali wjebały
impersonal wjebano
conditional 1st wjebałbym wjebałabym wjebalibyśmy wjebałybyśmy
2nd wjebałbyś wjebałabyś wjebalibyście wjebałybyście
3rd wjebałby wjebałaby wjebałoby wjebaliby wjebałyby
impersonal wjebano by
imperative 1st niech wjebię wjebmy
2nd wjeb wjebcie
3rd niech wjebie niech wjebią
passive adjectival participle wjebany wjebana wjebane wjebani wjebane
anterior adverbial participle wjebawszy
verbal noun wjebanie

Further reading
  • wjebać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wjebać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.