wkasać

Polish

Etymology

From w- +‎ kasać, from Proto-Slavic *kasati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfka.sat͡ɕ/
  • Rhymes: -asat͡ɕ
  • Syllabification: wka‧sać

Verb

wkasać pf (imperfective wkasywać)

  1. (dialectal, transitive, Łódź) to tuck in (to push usually the fabric at the bottom of a shirt under the pants)

Conjugation
Conjugation of wkasać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wkasać
future tense 1st wkaszę wkaszemy
2nd wkaszesz wkaszecie
3rd wkasze wkaszą
impersonal wkasze się
past tense 1st wkasałem wkasałam wkasaliśmy wkasałyśmy
2nd wkasałeś wkasałaś wkasaliście wkasałyście
3rd wkasał wkasała wkasało wkasali wkasały
impersonal wkasano
conditional 1st wkasałbym wkasałabym wkasalibyśmy wkasałybyśmy
2nd wkasałbyś wkasałabyś wkasalibyście wkasałybyście
3rd wkasałby wkasałaby wkasałoby wkasaliby wkasałyby
impersonal wkasano by
imperative 1st niech wkaszę wkaszmy
2nd wkasz wkaszcie
3rd niech wkasze niech wkaszą
passive adjectival participle wkasany wkasana wkasane wkasani wkasane
anterior adverbial participle wkasawszy
verbal noun wkasanie
verbs

Further reading
  • wkasać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wkasać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.