wkleić

Polish

Etymology

From w- +‎ kleić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfklɛ.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛit͡ɕ
  • Syllabification: wkle‧ić

Verb

wkleić pf (imperfective wklejać)

  1. (transitive) to stick in, to glue in
  2. (transitive, computing) to paste

Conjugation
Conjugation of wkleić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wkleić
future tense 1st wkleję wkleimy
2nd wkleisz wkleicie
3rd wklei wkleją
impersonal wklei się
past tense 1st wkleiłem wkleiłam wkleiliśmy wkleiłyśmy
2nd wkleiłeś wkleiłaś wkleiliście wkleiłyście
3rd wkleił wkleiła wkleiło wkleili wkleiły
impersonal wklejono
conditional 1st wkleiłbym wkleiłabym wkleilibyśmy wkleiłybyśmy
2nd wkleiłbyś wkleiłabyś wkleilibyście wkleiłybyście
3rd wkleiłby wkleiłaby wkleiłoby wkleiliby wkleiłyby
impersonal wklejono by
imperative 1st niech wkleję wklejmy
2nd wklej wklejcie
3rd niech wklei niech wkleją
passive adjectival participle wklejony wklejona wklejone wklejeni wklejone
anterior adverbial participle wkleiwszy
verbal noun wklejenie

Further reading
  • wkleić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wkleić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.