wklepać

Polish

Etymology

From w- +‎ klepać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfklɛ.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpat͡ɕ
  • Syllabification: wkle‧pać

Verb

wklepać pf (imperfective wklepywać)

  1. (transitive) to pat into, to punch in (to tap something into something else with an open hand) [+ w (accusative) = into what]
  2. (transitive, colloquial) to type in, to punch in (to enter data)
  3. (transitive, colloquial) to learn by heart

Conjugation
Conjugation of wklepać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wklepać
future tense 1st wklepię wklepiemy
2nd wklepiesz wklepiecie
3rd wklepie wklepią
impersonal wklepie się
past tense 1st wklepałem wklepałam wklepaliśmy wklepałyśmy
2nd wklepałeś wklepałaś wklepaliście wklepałyście
3rd wklepał wklepała wklepało wklepali wklepały
impersonal wklepano
conditional 1st wklepałbym wklepałabym wklepalibyśmy wklepałybyśmy
2nd wklepałbyś wklepałabyś wklepalibyście wklepałybyście
3rd wklepałby wklepałaby wklepałoby wklepaliby wklepałyby
impersonal wklepano by
imperative 1st niech wklepię wklepmy
2nd wklep wklepcie
3rd niech wklepie niech wklepią
passive adjectival participle wklepany wklepana wklepane wklepani wklepane
anterior adverbial participle wklepawszy
verbal noun wklepanie

Further reading
  • wklepać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wklepać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.