wkurwiony

Polish

Etymology

From wkurwić +‎ -ony.

Pronunciation

IPA^(key): /fkurˈvjɔ.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔnɨ
Syllabification: wkur‧wio‧ny

Adjective

wkurwiony (comparative bardziej wkurwiony, superlative najbardziej wkurwiony)

(vulgar) pissed off
Synonyms: see Thesaurus:zły

Declension

Declension of wkurwiony

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	wkurwiony		wkurwione	wkurwiona	wkurwieni	wkurwione
genitive	wkurwionego			wkurwionej	wkurwionych
dative	wkurwionemu			wkurwionej	wkurwionym
accusative	wkurwionego	wkurwiony	wkurwione	wkurwioną	wkurwionych	wkurwione
instrumental	wkurwionym			wkurwioną	wkurwionymi
locative	wkurwionym			wkurwionej	wkurwionych

Related terms

verbs

Further reading

wkurwiony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wkurwiony in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.