wkuwać

Polish

Etymology

From wkuć +‎ -wać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfku.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uvat͡ɕ
  • Syllabification: wku‧wać

Verb

wkuwać impf (perfective wkuć)

  1. (transitive) to forge in, to insert by forging
  2. (transitive, colloquial) to cram, to swot (learn with effort)
  3. (reflexive) to be inserted by forging

Conjugation
Conjugation of wkuwać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wkuwać
present tense 1st wkuwam wkuwamy
2nd wkuwasz wkuwacie
3rd wkuwa wkuwają
impersonal wkuwa się
past tense 1st wkuwałem wkuwałam wkuwaliśmy wkuwałyśmy
2nd wkuwałeś wkuwałaś wkuwaliście wkuwałyście
3rd wkuwał wkuwała wkuwało wkuwali wkuwały
impersonal wkuwano
future tense 1st będę wkuwał,
będę wkuwać
 będę wkuwała,
będę wkuwać
 będziemy wkuwali,
będziemy wkuwać
 będziemy wkuwały,
będziemy wkuwać
2nd będziesz wkuwał,
będziesz wkuwać
 będziesz wkuwała,
będziesz wkuwać
 będziecie wkuwali,
będziecie wkuwać
 będziecie wkuwały,
będziecie wkuwać
3rd będzie wkuwał,
będzie wkuwać
 będzie wkuwała,
będzie wkuwać
 będzie wkuwało,
będzie wkuwać
 będą wkuwali,
będą wkuwać
 będą wkuwały,
będą wkuwać
impersonal będzie wkuwać się
conditional 1st wkuwałbym wkuwałabym wkuwalibyśmy wkuwałybyśmy
2nd wkuwałbyś wkuwałabyś wkuwalibyście wkuwałybyście
3rd wkuwałby wkuwałaby wkuwałoby wkuwaliby wkuwałyby
impersonal wkuwano by
imperative 1st niech wkuwam wkuwajmy
2nd wkuwaj wkuwajcie
3rd niech wkuwa niech wkuwają
active adjectival participle wkuwający wkuwająca wkuwające wkuwający wkuwające
passive adjectival participle wkuwany wkuwana wkuwane wkuwani wkuwane
contemporary adverbial participle wkuwając
verbal noun wkuwanie

Further reading
  • wkuwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wkuwać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.