wplątać

See also: wplatać

Polish

Etymology

From w- +‎ plątać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfplɔn.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔntat͡ɕ
  • Syllabification: wplą‧tać

Verb

wplątać pf (imperfective wplątywać)

  1. (transitive) to entangle, to tangle in
  2. (transitive) to embroil, to implicate, to involve
  3. (reflexive) to become entangled
  4. (reflexive) to get involved, to become embroiled [+ w (accusative) = in something]

Conjugation
Conjugation of wplątać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wplątać
future tense 1st wplączę wplączemy
2nd wplączesz wplączecie
3rd wplącze wplączą
impersonal wplącze się
past tense 1st wplątałem wplątałam wplątaliśmy wplątałyśmy
2nd wplątałeś wplątałaś wplątaliście wplątałyście
3rd wplątał wplątała wplątało wplątali wplątały
impersonal wplątano
conditional 1st wplątałbym wplątałabym wplątalibyśmy wplątałybyśmy
2nd wplątałbyś wplątałabyś wplątalibyście wplątałybyście
3rd wplątałby wplątałaby wplątałoby wplątaliby wplątałyby
impersonal wplątano by
imperative 1st niech wplączę wplączmy
2nd wplącz wplączcie
3rd niech wplącze niech wplączą
passive adjectival participle wplątany wplątana wplątane wplątani wplątane
anterior adverbial participle wplątawszy
verbal noun wplątanie

Further reading
  • wplątać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wplątać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.