wrazić

Polish

Etymology

From w- +‎ razić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvra.ʑit͡ɕ/
  • Rhymes: -aʑit͡ɕ
  • Syllabification: wra‧zić

Verb

wrazić pf (imperfective wrażać)

  1. (transitive, dated) to push into something
  2. (transitive, dated) to instill into someone
  3. (reflexive, dated) to have become pushed into something
  4. (reflexive, dated) to become instilled

Conjugation
Conjugation of wrazić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wrazić
future tense 1st wrażę wrazimy
2nd wrazisz wrazicie
3rd wrazi wrażą
impersonal wrazi się
past tense 1st wraziłem wraziłam wraziliśmy wraziłyśmy
2nd wraziłeś wraziłaś wraziliście wraziłyście
3rd wraził wraziła wraziło wrazili wraziły
impersonal wrażono
conditional 1st wraziłbym wraziłabym wrazilibyśmy wraziłybyśmy
2nd wraziłbyś wraziłabyś wrazilibyście wraziłybyście
3rd wraziłby wraziłaby wraziłoby wraziliby wraziłyby
impersonal wrażono by
imperative 1st niech wrażę wraźmy
2nd wraź wraźcie
3rd niech wrazi niech wrażą
passive adjectival participle wrażony wrażona wrażone wrażeni wrażone
anterior adverbial participle wraziwszy
verbal noun wrażenie

Derived terms
adjectives
noun

Further reading
  • wrazić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wrazić in Polish dictionaries at PWN

Silesian

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvra.ʑit͡ɕ/
  • Syllabification: wra‧zić

Verb

wrazić pf (imperfective wrażać)

  1. (transitive) to place, put, put in

Derived terms
noun
  • wrażynie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.