wrodzić

Polish

Etymology

From w- +‎ rodzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvrɔ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: wro‧dzić

Verb

wrodzić pf (imperfective wradzać)

  1. (reflexive) to breed true

Conjugation
Conjugation of wrodzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wrodzić
future tense 1st wrodzę wrodzimy
2nd wrodzisz wrodzicie
3rd wrodzi wrodzą
impersonal wrodzi się
past tense 1st wrodziłem wrodziłam wrodziliśmy wrodziłyśmy
2nd wrodziłeś wrodziłaś wrodziliście wrodziłyście
3rd wrodził wrodziła wrodziło wrodzili wrodziły
impersonal wrodzono
conditional 1st wrodziłbym wrodziłabym wrodzilibyśmy wrodziłybyśmy
2nd wrodziłbyś wrodziłabyś wrodzilibyście wrodziłybyście
3rd wrodziłby wrodziłaby wrodziłoby wrodziliby wrodziłyby
impersonal wrodzono by
imperative 1st niech wrodzę wródźmy
2nd wródź wródźcie
3rd niech wrodzi niech wrodzą
anterior adverbial participle wrodziwszy
verbal noun wrodzenie

Further reading
  • wrodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wrodzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.