wrzecionowy

Polish

Etymology

From wrzeciono +‎ -owy.

Pronunciation

IPA^(key): /vʐɛ.t͡ɕɔˈnɔ.vɨ/

Adjective

wrzecionowy (not comparable)

(relational) spindle

Declension

declension of wrzecionowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	wrzecionowy		wrzecionowe	wrzecionowa	wrzecionowi	wrzecionowe
genitive	wrzecionowego			wrzecionowej	wrzecionowych
dative	wrzecionowemu			wrzecionowej	wrzecionowym
accusative	wrzecionowego	wrzecionowy	wrzecionowe	wrzecionową	wrzecionowych	wrzecionowe
instrumental	wrzecionowym			wrzecionową	wrzecionowymi
locative	wrzecionowym			wrzecionowej	wrzecionowych

Further reading

wrzecionowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wrzecionowy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.