wsłuchać

Polish

Etymology

From w- +‎ słuchać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfswu.xat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uxat͡ɕ
  • Syllabification: wsłu‧chać

Verb

wsłuchać pf (imperfective wsłuchiwać)

  1. (reflexive) to listen intently, to listen carefully [+ w (accusative) = to something]

Conjugation
Conjugation of wsłuchać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wsłuchać
future tense 1st wsłucham wsłuchamy
2nd wsłuchasz wsłuchacie
3rd wsłucha wsłuchają
impersonal wsłucha się
past tense 1st wsłuchałem wsłuchałam wsłuchaliśmy wsłuchałyśmy
2nd wsłuchałeś wsłuchałaś wsłuchaliście wsłuchałyście
3rd wsłuchał wsłuchała wsłuchało wsłuchali wsłuchały
impersonal wsłuchano
conditional 1st wsłuchałbym wsłuchałabym wsłuchalibyśmy wsłuchałybyśmy
2nd wsłuchałbyś wsłuchałabyś wsłuchalibyście wsłuchałybyście
3rd wsłuchałby wsłuchałaby wsłuchałoby wsłuchaliby wsłuchałyby
impersonal wsłuchano by
imperative 1st niech wsłucham wsłuchajmy
2nd wsłuchaj wsłuchajcie
3rd niech wsłucha niech wsłuchają
anterior adverbial participle wsłuchawszy
verbal noun wsłuchanie

Further reading
  • wsłuchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wsłuchać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.