wskoczyć

Polish

From w- +‎ skoczyć.

wskoczyć pf (imperfective wskakiwać)

(intransitive) to jump in
(intransitive) to jump on [+ na (accusative) = onto something]
(intransitive) to slip into, to don [+ w (accusative) = something]
(intransitive) to catch, to engage, to click, to fall into place (of mechanical elements)
(intransitive) to pop in, to visit

Conjugation of wskoczyć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wskoczyć
future tense	1^st	wskoczę			wskoczymy
	2^nd	wskoczysz			wskoczycie
	3^rd	wskoczy			wskoczą
	impersonal	wskoczy się
past tense	1^st	wskoczyłem	wskoczyłam		wskoczyliśmy	wskoczyłyśmy
	2^nd	wskoczyłeś	wskoczyłaś		wskoczyliście	wskoczyłyście
	3^rd	wskoczył	wskoczyła	wskoczyło	wskoczyli	wskoczyły
	impersonal	wskoczono
conditional	1^st	wskoczyłbym	wskoczyłabym		wskoczylibyśmy	wskoczyłybyśmy
	2^nd	wskoczyłbyś	wskoczyłabyś		wskoczylibyście	wskoczyłybyście
	3^rd	wskoczyłby	wskoczyłaby	wskoczyłoby	wskoczyliby	wskoczyłyby
	impersonal	wskoczono by
imperative	1^st	niech wskoczę			wskoczmy
	2^nd	wskocz			wskoczcie
	3^rd	niech wskoczy			niech wskoczą
anterior adverbial participle		wskoczywszy
verbal noun		wskoczenie