współistniejący
Polish
Etymology
From współistnieć + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /fspuw.ist.ɲɛˈjɔn.t͡sɨ/
- Rhymes: -ɔnt͡sɨ
- Syllabification: współ‧ist‧nie‧ją‧cy
Adjective
współistniejący (not comparable)
- coexisting, coexistent
- (medicine) comorbid, concomitant, concurrent, intercurrent (disease, condition, disorder, etc.)
Declension
Declension of współistniejący
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | współistniejący | współistniejące | współistniejąca | współistniejący | współistniejące | ||
| genitive | współistniejącego | współistniejącej | współistniejących | ||||
| dative | współistniejącemu | współistniejącym | |||||
| accusative | współistniejącego | współistniejący | współistniejące | współistniejącą | współistniejących | współistniejące | |
| instrumental | współistniejącym | współistniejącymi | |||||
| locative | współistniejącej | współistniejących | |||||
Further reading
- współistniejący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współistniejący in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.