wyćwiczyć

Polish

Etymology

From wy- +‎ ćwiczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈt͡ɕfi.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ćwi‧czyć

Verb

wyćwiczyć pf

  1. (transitive) to drill, to exercise, to school, to train
    Synonym: wydoskonalić
  2. (transitive, reflexive) to perfect by training

Conjugation
Conjugation of wyćwiczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyćwiczyć
future tense 1st wyćwiczę wyćwiczymy
2nd wyćwiczysz wyćwiczycie
3rd wyćwiczy wyćwiczą
impersonal wyćwiczy się
past tense 1st wyćwiczyłem wyćwiczyłam wyćwiczyliśmy wyćwiczyłyśmy
2nd wyćwiczyłeś wyćwiczyłaś wyćwiczyliście wyćwiczyłyście
3rd wyćwiczył wyćwiczyła wyćwiczyło wyćwiczyli wyćwiczyły
impersonal wyćwiczono
conditional 1st wyćwiczyłbym wyćwiczyłabym wyćwiczylibyśmy wyćwiczyłybyśmy
2nd wyćwiczyłbyś wyćwiczyłabyś wyćwiczylibyście wyćwiczyłybyście
3rd wyćwiczyłby wyćwiczyłaby wyćwiczyłoby wyćwiczyliby wyćwiczyłyby
impersonal wyćwiczono by
imperative 1st niech wyćwiczę wyćwiczmy
2nd wyćwicz wyćwiczcie
3rd niech wyćwiczy niech wyćwiczą
passive adjectival participle wyćwiczony wyćwiczona wyćwiczone wyćwiczeni wyćwiczone
anterior adverbial participle wyćwiczywszy
verbal noun wyćwiczenie

Further reading
  • wyćwiczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyćwiczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.