wyciągnąć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wyciągnąć, from Proto-Slavic *vytęgnǫti. By surface analysis, wyciągać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈt͡ɕɔŋɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔŋɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ciąg‧nąć

Verb

wyciągnąć pf (imperfective wyciągać)

  1. (transitive) to pull out, to take out
    Synonym: wyjąć
  2. (transitive) to outstretch, to stretch out
    Synonym: rozłożyć
  3. (reflexive) to become longer
  4. (reflexive, colloquial) to grow up

Conjugation
Conjugation of wyciągnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyciągnąć
future tense 1st wyciągnę wyciągniemy
2nd wyciągniesz wyciągniecie
3rd wyciągnie wyciągną
impersonal wyciągnie się
past tense 1st wyciągnąłem wyciągnęłam wyciągnęliśmy wyciągnęłyśmy
2nd wyciągnąłeś wyciągnęłaś wyciągnęliście wyciągnęłyście
3rd wyciągnął wyciągnęła wyciągnęło wyciągnęli wyciągnęły
impersonal wyciągnięto
conditional 1st wyciągnąłbym wyciągnęłabym wyciągnęlibyśmy wyciągnęłybyśmy
2nd wyciągnąłbyś wyciągnęłabyś wyciągnęlibyście wyciągnęłybyście
3rd wyciągnąłby wyciągnęłaby wyciągnęłoby wyciągnęliby wyciągnęłyby
impersonal wyciągnięto by
imperative 1st niech wyciągnę wyciągnijmy
2nd wyciągnij wyciągnijcie
3rd niech wyciągnie niech wyciągną
passive adjectival participle wyciągnięty wyciągnięta wyciągnięte wyciągnięci wyciągnięte
anterior adverbial participle wyciągnąwszy
verbal noun wyciągnięcie

Derived terms
noun
verbs
adverb

Further reading
  • wyciągnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyciągnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.