wydołać

Polish

Etymology

From wy- +‎ dołać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈdɔ.wat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔwat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧do‧łać

Verb

wydołać pf

  1. (intransitive) to cope, to manage [+dative = with something]

Conjugation
Conjugation of wydołać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wydołać
future tense 1st wydołam wydołamy
2nd wydołasz wydołacie
3rd wydoła wydołają
impersonal wydoła się
past tense 1st wydołałem wydołałam wydołaliśmy wydołałyśmy
2nd wydołałeś wydołałaś wydołaliście wydołałyście
3rd wydołał wydołała wydołało wydołali wydołały
impersonal wydołano
conditional 1st wydołałbym wydołałabym wydołalibyśmy wydołałybyśmy
2nd wydołałbyś wydołałabyś wydołalibyście wydołałybyście
3rd wydołałby wydołałaby wydołałoby wydołaliby wydołałyby
impersonal wydołano by
imperative 1st niech wydołam wydołajmy
2nd wydołaj wydołajcie
3rd niech wydoła niech wydołają
anterior adverbial participle wydoławszy
verbal noun wydołanie

Further reading
  • wydołać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wydołać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.