wygiąć

Polish

Etymology

From wy- +‎ giąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.ɡjɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɡjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧giąć

Verb

wygiąć pf (imperfective wyginać)

  1. (transitive) to bend, to bow, to curve
  2. (reflexive) to bow, to sag, to camber

Conjugation
Conjugation of wygiąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wygiąć
future tense 1st wygnę wygniemy
2nd wygniesz wygniecie
3rd wygnie wygną
impersonal wygnie się
past tense 1st wygiąłem wygięłam wygięliśmy wygięłyśmy
2nd wygiąłeś wygięłaś wygięliście wygięłyście
3rd wygiął wygięła wygięło wygięli wygięły
impersonal wygięto
conditional 1st wygiąłbym wygięłabym wygięlibyśmy wygięłybyśmy
2nd wygiąłbyś wygięłabyś wygięlibyście wygięłybyście
3rd wygiąłby wygięłaby wygięłoby wygięliby wygięłyby
impersonal wygięto by
imperative 1st niech wygnę wygnijmy
2nd wygnij wygnijcie
3rd niech wygnie niech wygną
passive adjectival participle wygięty wygięta wygięte wygięci wygięte
anterior adverbial participle wygiąwszy
verbal noun wygięcie

Further reading
  • wygiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygiąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.