wygrać

Polish

Etymology

From wy- +‎ grać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.ɡrat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɡrat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧grać

Verb

wygrać pf (imperfective wygrywać)

  1. (transitive) to win (a prize)
  2. (intransitive) to lead (in a competition)
    Antonym: przegrać

Conjugation
Conjugation of wygrać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wygrać
future tense 1st wygram wygramy
2nd wygrasz wygracie
3rd wygra wygrają
impersonal wygra się
past tense 1st wygrałem wygrałam wygraliśmy wygrałyśmy
2nd wygrałeś wygrałaś wygraliście wygrałyście
3rd wygrał wygrała wygrało wygrali wygrały
impersonal wygrano
conditional 1st wygrałbym wygrałabym wygralibyśmy wygrałybyśmy
2nd wygrałbyś wygrałabyś wygralibyście wygrałybyście
3rd wygrałby wygrałaby wygrałoby wygraliby wygrałyby
impersonal wygrano by
imperative 1st niech wygram wygrajmy
2nd wygraj wygrajcie
3rd niech wygra niech wygrają
passive adjectival participle wygrany wygrana wygrane wygrani wygrane
anterior adverbial participle wygrawszy
verbal noun wygranie

Further reading
  • wygrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygrać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.